Miniona zima znowu była łagodna. Jak dotąd, nowa dekada 2021-2030 stanowi kontynuację trendu ocieplenia zim zarysowanego na poniższym wykresie. Jednocześnie rośnie liczba dni gorących/upalnych w półroczu ciepłym; te ostatnie zaczynają zyskiwać przewagę nad mrozem w skali całorocznej. W polskiej klimatologii za dni „gorące” uważa się te, w których dobowa Tmax ≥ 25,0°C.

Wykres liczby dni z Tmax ≥ 25,0°C oraz Tmax < 0,0°C ukazuje wspomnianą ewolucję. Aż do dekady 1981-1990 liczba dni gorących/upalnych wahała się od 31 do 36 (tylko w dekadzie 1931-1940 skoczyła do 43), jednak w dekadzie 2011-2020 doszła do 55. Innymi słowy, średnio przybyły 3 tygodnie aury gorąco-upalnej. Zmiana, która ma wój początek w dekadzie 1991-2000, jest wręcz uderzająca.

Dane bazowe: OA / SMW / TNW / PIM / PIHM / IMGW / IMGW-PIB. Seria pierwotna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Drugi wykres ukazuje liczbę dni które (subiektywnie) określam jako letnie, czyli z Tmax ≥ 23,0°C oraz liczbę dni mroźnych, a także linie trendu obu tych parametrów w ostatnich 142 latach. Widok jest wymowny.

Dane bazowe: OA / SMW / TNW / PIM / PIHM / IMGW / IMGW-PIB. Seria pierwotna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Kolejny wykres pokazuje stosunek liczby dni letnich do dni mroźnych. Dni mroźne ostatnio miały przewagę w roku 2010 (7 dni przewagi); największą w 1980 (30 dni). Z kolei dni letnie najbardziej przeważały w 2019 (77 dni).

Dane bazowe: OA / SMW / TNW / PIM / PIHM / IMGW / IMGW-PIB. Seria pierwotna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Do tej pory analizowaliśmy dni gorące oraz dni letnie. Spójrzmy jeszcze na dni upalne (z Tmax ≥ 30,0°C).

Wykres poniższy wykazuje, że wielka przewaga dni mroźnych nad dniami upalnymi w Warszawie była zupełnie niezagrożona aż do roku 1974, gdy to liczba dni mroźnych po raz pierwszy była mniejsza niż upalnych w dwóch rocznikach dawniejszych (1963, 1971). Atoli na ponowne pokonanie poziomu rocznika o najniższej liczbie dni mroźnych trzeba było czekać aż do roczników 1992, 1994. Od lat 1990-tych, a zwłaszcza po roku 2005 takie roczniki powtarzają się już coraz częściej. Średnie ruchome drugiej dekady obecnego stulecia wykazują wręcz zdumiewające zbliżanie się liczb dni upalnych do liczb dni mroźnych w Warszawie.

W roku 2015 nastąpił przełom: liczba dni upalnych przewyższyła liczbę dni mroźnych po raz pierwszy. Do tego czasu była to sytuacja wręcz niewyobrażalna.

Średnie ruchome 10-letnie wykazują, że do lat 1990-tych przewaga liczby dni mroźnych nad dniami upalnymi w stolicy wahała się (dekadowo) mniej więcej w granicach 35-55. W ostatnim czasie ta przewaga spadła do 9-10.

Dane bazowe: OA / SMW / TNW / PIM / PIHM / IMGW / IMGW-PIB. Seria pierwotna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Na poniższym wykresie widać jeszcze bardziej czytelnie, jak historycznym przełomem jest rok 2015. Dni upalnych było o 14 więcej niż mroźnych. Później w roku 2020 ich przewaga wynosi 3, oraz w 2022 – jeden. Największa przewaga dni mroźnych przypada w przedstawionym okresie na rok 1940 – aż 77.

Dane bazowe: OA / SMW / TNW / PIM / PIHM / IMGW / IMGW-PIB. Seria pierwotna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Do tej pory dni upalne stanowiły margines klimatyczny w Warszawie. Jednak ich udział w sezonie letnim staje się coraz bardziej istotny, a dni mroźne stają się zjawiskiem marginalnym. Proces, o którym mowa, będzie miał coraz poważniejsze konsekwencje dla warszawskiego środowiska, jeśli będzie kontynuowany w nadchodzących latach.

VarsoviaKlimat.pl

Jak wskazuje linia trendu na poniższym wykresie, w ciągu ponad stulecia średnia temperatura sierpnia wzrosła w Warszawie z ok. 17°C do ok. 19°C, mamy więc do czynienia ze zmianą o około 2 stopnie, większą od lipcowej (ok. 1 st.), a także czerwcowej (ok. 1,5 st.). Najcieplejszym w tym okresie jest sierpień 2015 (23,0°C), najchłodniejszym – 1885 (14,5°C).

Dane bazowe: OA / SMW / TNW / PIM / PIHM / IMGW / IMGW-PIB. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Wiele osób było zaskoczonych chłodem sierpnia 2021 roku (17,4°C), najchłodniejszym od roku 1998. Jednak widać, że przed rokiem 1998 podobnie chłodnych lub chłodniejszych sierpni było wiele. Jest jasne, że trwający do dziś trend wzrostowy temperatury tego miesiąca rozpoczął się w późnych latach 1980-tych. Do tego czasu Tśr wahała się w przedziale mniej więcej 17-18 stopni, podczas w najnowszej dekadzie przekroczyła 20; to poważna zmiana. Symbolicznym przełomem jest sierpień 1992 (21,6°C); wcześniej tylko jeden sierpień jest doń zbliżony termicznie (21,1°C z roku 1939). W latach 2015-2022 (okres 8-letni) bariera 20°C została osiągnięta/przekroczona w sierpniu 6 razy (lata 2015, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022), podczas gdy w okresie 1881-2014 raptem 8 razy (1890, 1892, 1938, 1939, 1951, 1992, 2002, 2010). W ciągu 134 lat!

Ostatnim (jak dotąd) sierpniem z mojej kategorii skrajnie chłodnych (Tśr<16,0°C) jest ten z roku 1998. Dla 30-lecia 1971-2000 granice normy są następujące: górna 18,4°C, dolna 17,4°C. Najchłodniejszy (jak dotąd) sierpień XXI stulecia ma więc wartość w dolnej granicy normy XX wieku.

Podobnie jak w przypadku czerwca i lipca, także dla sierpnia do początków dekady lat 1990-tych nie było widać ocieplenia klimatycznego. Do tamtego czasu polscy klimatolodzy słusznie dostrzegali ocieplenie przede wszystkim w sezonie zimowym. A jednak sierpień poszedł później w ślady lipca i w XXI stuleciu „nadrobił straty”.

VarsoviaKlimat.pl

Poniższy wykres ilustruje obecny stan moich badań nad przebiegiem średnich rocznych temperatur w Warszawie od roku 1771 do 2022. W stosunku do poprzedniego wykresu ogólnej historycznej serii temperatury, został zaktualizowany (z roku 2020 na 2022) i wydłużony wstecz do roku 1771.

Linia trendu wskazuje na wzrost średniej całorocznej temperatury w Warszawie od około 6,4°C (końcowy okres wieku XVIII) do ok. 8,8°C obecnie. Wzrost wynosi więc ok. 2,4°C. Jest to różnica porównywalna do tej, jaka jest obecnie między Warszawą a stolicą Estonii, Tallinem, położonym około 850 km na północ od Warszawy (w linii prostej). Tak się ocieplił klimat naszej stolicy.

Jak widać, ocieplenie klimatyczne którego doświadczamy nie jest dziełem ostatnich lat, ma swoje początki znacznie wcześniej. Najczęściej przyjmowaną w klimatologii datą zakończenia tzw. Małej Epoki Lodowej (MEL, ochłodzenia klimatycznego trwającego od średniowiecza) jest połowa XIX stulecia. Mój wykres zasadniczo to potwierdza. Najzimniejszym rokiem w analizowanym okresie 1778-2020 jest 1799, ze średnią temperaturą (Tśr) zaledwie 3,50°C. (Okres najzimniejszy na wykresie częściowo pokrywa się z tzw. minimum Daltona, czyli czasem słabszej aktywności słonecznej, określonym – np. w Wikipedii – na lata 1790-1830). Po roku 1799, Tśr roczna już nigdy nie spadła tak nisko w Warszawie. Tylko roczniki 1805 i 1829 były porównywalnie zimne.

Na wykresie uwidocznione są 12-letnie wartości średnie ruchome. Najniższe obejmują początki XIX wieku, zaczęły rosnąć od około 1815 roku, później ponownie spadły (ca 1830-1840), po 1840 roku średnie ruchome wykazują już trwałą tendencję wzrostową, choć z zahamowaniami (najdłuższym dla okresu ok. 1900-1985).

Od końcówki lat 1980-tych mamy już do czynienia z dużym wzrostem temperatury w Warszawie. Warto zauważyć, że aż do tego czasu czynnikiem ważniejszym od powtarzania się lat skrajnie ciepłych jest stopniowy zanik tych ekstremalnie zimnych. Ostatnim bardzo zimnym rokiem jest 1956 (Tśr 5,99°C). Żadnego z późniejszych najzimniejszych nie można nawet zbliżyć porównawczo do najzimniejszych lat okresu MEL. Natomiast od 1967 roku coraz częściej zaczynają się dodatkowo powtarzać lata skrajnie ciepłe, najpierw 1975 a potem 1983 (Tśr 9,31°C), który wreszcie pokonał dawny rekord roku 1872 (9,30°C). Kolejne, nowe rekordy ustanawiały lata 1990, 2000, 2008, 2015, 2018, 2019 (rekordowo ciepły dla całego okresu historycznego). Rok miniony (2022) też jest bardzo ciepły (10,02°C).

Na podstawie obecnego stanu moich badań – uwidocznionego na wykresie – w kontekście całości przedstawionej serii określiłbym rok 1967 (8,97°C) jako start najnowszego etapu coraz bardziej intensywnego ocieplenia klimatu Warszawy, którego doświadczamy. Trwa on więc już ponad pół wieku, a nie kilka czy kilkanaście lat (jak to często słyszymy w mediach). Jednak prapoczątki współczesnego ocieplenia są w połowie XIX stulecia, zbiegając się z upowszechnieniem rewolucji przemysłowej w naszej części świata, a co za tym idzie, zwiększaniem emisji gazów cieplarnianych do atmosfery.

VarsoviaKlimat.pl

Jak wskazuje linia trendu na poniższym wykresie (1), w ciągu ponad stulecia średnia temperatura maja wzrosła w Warszawie z ok. 13°C do ok. 14°C, mamy więc do czynienia ze zmianą o około 1 stopień, o tyleż mniejszą od zmiany kwietniowej, i aż o 2 stopnie od marcowej, lutowej i styczniowej. Czy w najbliższych latach maj będzie „nadrabiał” owo „zapóźnienie”, oto jest pytanie. Wynik bardzo ciepłego maja 2024 (17,4°C) wskazuje, że tak może być.
Co również może zaskakiwać, najcieplejszy w tym okresie maj jest bardzo odległy w czasie, bo przypada na rok 1872 (18,7°C); najzimniejszy – na 1864 (7,8°C).

Wykres 1.

Dane bazowe: OA-SMW-TNW-PIM-PIHM-IMGW/PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Ostatni (jak do tej pory) maj z mojej kategorii skrajnie chłodnych (Tśr < 11,0°C) jest z roku 1980 (10,0°C), choć maj 1991 otarł się o tę strefę (11,0°C). Od tego czasu ocieplanie tego miesiąca wyrażało się raczej zanikiem majów zimnych, a nie częstszym występowaniem bardzo ciepłych (Tśr ≥ 15,0°C); po roku 1991 najzimniejszy maj ma wartość 11,9°C (rok 2020), atoli jest ona tylko o ok. 1 stopień niższa od większości wartości okresów referencyjnych sięgających roku 1980.
Poniższy wykres (2) ukazuje, że liczba dni ciepłych/bardzo ciepłych w maju (Tmax ≥ 20,0°C) wzrosła z około 13 do 14-stu.
Najwięcej takich dni ma maj 1872 – 29, najmniej maj 1851 – 0 (zero).

Wykres 2.

Dane bazowe: OA-SMW-TNW-PIM-PIHM-IMGW/PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Oto (3) dni majowe z Tmax ≥ 15,0°C (łagodne/ciepłe dni) i Tmin ≥ 10,0°C (łagodne/ciepłe noce). Tendencja jest widoczna, dni zdecydowanie chłodnych stopniowo ubywa.

Wykres 3.

Dane bazowe: OA-SMW-TNW-PIM-PIHM-IMGW/PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Warto dodać, że w XXI stuleciu (24 lata I-V, 23 lata VI-XII) to właśnie maj jest stosunkowo najsłabiej ocieplającym się miesiącem roku. Jego średnia temperatura w okresie 2001-2024 wzrosła w stosunku do wartości XX stulecia (1901-2000) „tylko” o 1,0 stopnia (14,5°C wobec 13,5°C); zmiana innych miesięcy waha się między 1,1 a 2,0°C.

VarsoviaKlimat.pl

Jak wskazuje linia trendu na poniższym wykresie (1), w ciągu ponad stulecia średnia temperatura czerwca wzrosła w Warszawie z ok. 16,8°C do ok. 17,3°C, mamy więc do czynienia ze zmianą o ok. 0,5 stopnia. To zmiana jeszcze mniejsza od majowej (o ok. 0,5 st.) o 1,5 st. od zmiany kwietniowej, i aż o 2,5 stopni od marcowej, lutowej i styczniowej. Należy atoli dostrzec, że w ostatnich latach ocieplenie czerwca znacznie się nasiliło, a w roku 2019 nastąpił imponująco rekordowy miesiąc w aspekcie ciepłoty.
Najcieplejszym w tym okresie jest czerwiec 2019 (22,7°C), najchłodniejszym – 1923 (12,5°C).

Wykres 1.

Dane bazowe: OA / SMW / TNW / PIM / PIHM / IMGW / IMGW-PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Ostatni (jak dotąd) czerwiec z mojej kategorii zdecydowanie chłodnych (Tśr<16,0°C) jest z roku 2004 (15,6°C). W latach 2006-2024 tylko dwa czerwce – z 2009 i 2014 –  kwalifikują się jako chłodne, i to jedynie w odniesieniu do wysokiej średniej z okresu referencyjnego 1991-2020. Wszystkie pozostałe są w normie lub odeń cieplejsze.
Jak wspomniałem, szokująco wysoka jest wartość czerwca 2019 roku (22,7°C). W stosunku do wszystkich poprzednich czerwców jest on jakby z innej strefy klimatycznej.  W okresie historycznym 1841-2018 najcieplejszy czerwiec (roku 1875) miał „tylko” 20,6°C.
Od zakończenia tzw. Małej Epoki Lodowej (w połowie XIX wieku) aż do wczesnych lat 1990-tych czerwiec nie ulegał ociepleniu, lecz ochłodzeniu. Potem zaczęło się „odrabianie strat”, jednak istną rewolucję przyniosło bezprecedensowo ciepłe ośmiolecie 2016-2023.
Średnia temperatura czerwca tegoż ośmiolecia wynosi 19,8°C. Średnia z 30-lecia 1991-2020 to tylko 17,7°C; dawniejsze wartości są jeszcze niższe. Przykładowo, dla lat 1961-1990 to 16,7°C. Różnica między tymże okresem a ostatnim 8-leciem wynosi więc aż 3,1°C.
To bardzo poważna różnica, oznaczająca jakby zaimportowanie do Warszawy czerwca z innej, cieplejszej strefy klimatycznej. Aby unaocznić jak duża jest to zmiana, powiedzmy sobie że aż do okresu referencyjnego 1981-2010,  średnia temperatura czerwca w wysokości 20 stopni była normalna dla… Budapesztu. Przypomnijmy, że stolica Węgier leży (w linii prostej) 550 km na południe od Warszawy. I właśnie w rejon północnych Węgier nasza stolica „zbliża się” klimatycznie.
Wykres (2) wskazuje na stabilizację liczby dni gorących/upalnych (z Tmax ≥ 25,0°C) w ukazanym okresie historycznym, przy czym decydujący wpływ na zahamowanie trendu spadkowego tego parametru mają czerwce z lat 2018-2023.
Najwięcej takich dni przypada na czerwiec 2019 (27), a najmniej (zero) – na miesiące z lat 1865, 1899, 1923, 1933, 1958. To nie pomyłka – w tych latach na oficjalnych stacjach warszawskich nie odnotowano ani jednego gorącego dnia przez cały czerwiec.

Wykres 2.

Dane bazowe: OA / SMW / TNW / PIM / PIHM / IMGW / IMGW-PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Wykres (3) ukazuje średnie liczby bardzo ciepłych (w tym upalnych) dni, oraz bardzo ciepłych (w tym tropikalnych) nocy w czerwcu w dekadach. Aż do końca XX wieku w obu parametrach nie działo się nic szczególnego, były w zasadzie stabilne. Energicznie ruszyły w górę w obecnym stuleciu.

Wykres 3.

Dane bazowe: OA / SMW / TNW / PIM / PIHM / IMGW / IMGW-PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Czerwiec długo opierał się ogólnemu trendowi ocieplenia, jednak od kilku lat „nadrabia zaległości”, stając się miesiącem w pełni letnim. Choć czerwiec zawsze stanowił część lata meteorologicznego, to do niedawna właściwie nie był tak przez wielu Polaków traktowany, „prawdziwe” pogodowo miesiące lata to były lipiec i sierpień. To się jednak zmienia.

VarsoviaKlimat.pl

Jak wskazuje linia trendu na poniższym wykresie, w ciągu ponad stulecia średnia temperatura maja wzrosła w Warszawie z ok. 13,3°C do ok. 14°C, mamy więc do czynienia ze zmianą o około 0,7 stopnia, znacznie mniejszą od kwietniowej (ok. 2 st.). Najcieplejszym w tym okresie jest maj 2018 (17,9°C), najzimniejszym – 1965 (9,7°C).

Dane bazowe: OA-SMW-TNW-PIM-PIHM-IMGW/PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Ostatnim jak do tej pory majem z mojej kategorii skrajnie chłodnych (Tśr<11,0°C) jest ten z roku 1980 (10,0°C), choć maj 1991 otarł się o tę strefę (11,0°C). Od tego czasu ocieplanie tego miesiąca wyrażało się raczej zanikiem majów zimnych, a nie częstszym występowaniem bardzo ciepłych (Tśr≥15,0°C); choć trzeba zauważyć, że (jak wspomniano) maj 2018 roku osiągnął najwyższą wartość za cały przedstawiony okres historyczny.

Maj 2020 roku (11,9°C) ogłoszony w niektórych mediach wyjątkowo zimnym, może za takowy uchodzić tylko dla okresu po roku 1991. Wcześniej równie zimne bądź zimniejsze odeń maje, choć nieczęste, to jednak nie były ewenementem (wystąpiły w latach 1885, 1893, 1900, 1902, 1904, 1909, 1912, 1919, 1927, 1928, 1933, 1935, 1938, 1941, 1943, 1945, 1952, 1955, 1957, 1961, 1962, 1965, 1974, 1980, 1991).

Proces ocieplenia klimatycznego dotyczy także maja, choć to jeden z miesięcy ocieplejących się stosunkowo najsłabiej. Przyszłość pokaże, czy kolejne maje będą to „nadrabiać”. Moim zdaniem to nader prawdopodobne.

VarsoviaKlimat.pl

W ciągu stulecia średnia temperatura sierpnia wzrosła w Warszawie z około 17,0°C do nieco ponad 19°C, a więc ocieplenie sierpnia przekracza 2 stopnie i jest większe od lipcowego. Podobnie jak w przypadku lipca, aż do późnych lat 1980-tych widać stabilność, a nawet okresami pewien spadek ciepłoty sierpnia. „Start” obecnej tendencji wzrostowej można symbolicznie wyznaczyć na rok 1988.

Dane PIM / PIHM / IMGW-PIB, opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Trzeba przy tym zauważyć, że wzrost temperatur nie jest prostym procesem liniowym, wykazuje zawahania i fluktuacje, przez co nie można wykluczać sporadycznego pojawiania się miesięcy chłodnych, a nawet bardzo chłodnych. Przykładem sierpień 2021 roku, który okazał się najchłodniejszym od roku… 1998. Istotna jest jednak tendencja wieloletnia, a ta jest jednoznaczna – wzrostowa.

Najzimniejszy sierpień w ostatnim stuleciu jest z roku 1940 (15,3°C).

Ostatni z kategorii skrajnie chłodnych przypada na rok 1987 (15,6°C); od tamtej pory żaden sierpień nie ma Tśr poniżej 16-stu stopni, a od roku 1999 począwszy, żaden nie spadł poniżej 17-stu stopni.

Najcieplejszym w przedstawionym stuleciu jest sierpień 2015 roku (23,0°C).

VarsoviaKlimat.pl

Jak wskazuje linia trendu (wykres 1), w przedstawionym okresie średnia temperatura lutego wzrosła w Warszawie z ok. -3,5°C do ok. -0,5°C. Najcieplejszym w tym okresie jest luty 2024 (6,2°C), najzimniejszym – 1929 (-14,3°C).

Wykres 1.

Dane: OA-SMW-TNW-PIM- PIHM-IMGW-IMGW/PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Wyróżnia się „przełom ociepleniowy” w latach 1989 (4,3°C) oraz 1990 (5,1°C) (oba te wyniki były wtenczas rekordowe); od tej pory miesiące łagodne występują znacznie częściej niż dawniej. Po roku 1956 (-12,8°C) nie pojawił się już u nas żaden luty z (uśrednionym) mrozem dwucyfrowym (najbliżej tego był luty 1986 z Tśr -9,6°C). Po roku 1986 żaden luty już się do wartości dwucyfrowej nawet nie zbliżył (najzimniejszy w 2012 z Tśr -6,1°C).
Wykres (2) ukazuje spadek średniej liczby dni mroźnych w lutym z około 12-stu do ok. 9-ciu w okresie, jaki upłynął od zakończenia Małej Epoki Lodowej (MEL). Obecnie, w typowym lutym zdecydowana większość dni nie jest mroźna (gdzie tu „idzie luty, podkuj buty”?).
Jednak dłuższe czy krótsze odwilże w lutym zawsze były i są zjawiskiem normalnym w Warszawie. W ukazanym okresie tylko dwa lute mają wszystkie dni mroźne (1929, 1963). W latach 1843, 1861, 1914, 1925, 1943, 1961, 1974, 1989, 1990, 1995, 2000, 2002, 2016, 2020, 2022, 2024, dni z całodobowym mrozem w lutym nie było w ogóle.

Wykres 2.

Dane: OA-SMW-TNW-PIM- PIHM-IMGW/PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Poniższy wykres (3) jest wielce wymowny. Przedstawia liczby dni lutowych z temperaturą maksymalną poniżej zera oraz równą/wyższą od +5 stopni Celsjusza (zdecydowanie łagodnych).
Jak widzimy, w lutym dni mroźne mają przewagę aż do dekady 1981-1990, potem odzyskały niewielką przewagę w 2001-2010, jednak w 2011-2020 dni mroźnych jest średnio 7,8, a dni zdecydowanie łagodnych 11,3. W ostatnich czterech sezonach zimowych (2021-2024) mamy szokujące wartości – odpowiednio 1,6 i 15,3.

Wykres 3.

Dane: OA-SMW-TNW-PIM- PIHM-IMGW/PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Przebieg tendencji na wykresie (4) średnich liczb dni z najniższą dobową temperaturą zdecydowanie poniżej zer oraz dni bezmroźnych, jest łudząco podobny do wykresu (3).

Wykres 4.

Dane: OA-SMW-TNW-PIM- PIHM-IMGW/PIB. Seria homogeniczna. Opracowanie VarsoviaKlimat.pl.

Luty ociepla się jeszcze bardziej niż styczeń. Rok 2024 umocnił ten trend – luty był rekordowo ciepły.

VarsoviaKlimat.pl