[1] Pogoda w Warszawie w roku 2018

Rok 2018 był tutaj rekordowo ciepły, suchy i stosunkowo pogodny. Wszystkie pory roku były cieplejsze niż normalnie.

ZESTAW PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW („stan normalny” oznacza wartości średnie z okresu 1981-2010):

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie ciśnienie atmosferyczne roczne (na poziomie morza) / 1016,8 hPa / wyższe od stanu normalnego o 0,8 hPa.
Najwyższe w dniu 17 listopada / 1041,8 hPa / niższe od średniego o 1,1 hPa. Najniższe w dniu 17 stycznia / 992,1 hPa / wyższe od średniego o 7,3 hPa.

Temperatura powietrza
Średnia temperatura roku (kalendarzowego) / 10,45°C / wyższa od stanu normalnego o 1,93°C.
Najwyższa dobowa Tmax w dniach 9 i 10 sierpnia / 32,4°C / niższa od średniej o 0,5°C.
Najniższa dobowa Tmax w dniu 26 lutego / -10,1°C / wyższa od średniej o 0,5°C.
Najwyższa dobowa Tmin w dniu 2 sierpnia / 21,2°C / wyższa od średniej o 1,9°C.
Najniższa dobowa Tmin w dniu 27 lutego / -15,3°C / wyższa od średniej o 3,2°C.

Uważając miesiące: grudzień (2017 roku), styczeń i luty za miesiące zimowe; marzec, kwiecień i maj za wiosenne; czerwiec, lipiec i sierpień za letnie; a wrzesień, październik i listopad za jesienne, wypada:
Temperatura zimy / -0,07°C / wyższa o 1,06°C, temperatura wiosny / 10,83°C / wyższa o 2,24°C, temperatura lata / 20,83°C / wyższa o 2,70°C, temperatura jesieni / 10,50°C / wyższa o 1,96°C, od temperatur tych pór w stanie normalnym.

Średnia wilgotność względna powietrza roczna wynosi 73,2%; wilgotność ta jest o 5,1% mniejsza od normalnej. Całoroczna suma opadu atmosferycznego wynosi 433,4 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 25,8 mm (6,0% całości opadu). Największy opad wystąpił w lipcu (85,1 mm), najmniejszy w lutym (7,2 mm). Roczna suma opadu wynosi tylko 81 % normy, co pokazuje, że rok 2018 był posuszny.

W całym roku było dni pogodnych 44, z niewielkim zachmurzeniem 86, z zachmurzeniem umiarkowanym 103, dużym 110, całkowitym 22. Dni z mierzalnym opadem (minimum 0,1 mm/dobę) było 124 (deszczem 106, śniegiem 18, gradem 0, krupami 1), dni z burzą 21. Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa v≥ 20,0 km/h) było 32. Najbardziej wietrznym dniem był 24 października (średnia dobowa prędkość wiatru 30,8 km/h). Nadzwyczajnie słabymi wiatrami wyróżnił się sierpień.

Przy średnim rocznym zachmurzeniu 4,9 (w skali 0-8, normalne 5,2) oraz usłonecznieniu 1970,9 godzin (47,9% możliwego), rok 2018 można uznać za nader pogodny.

Pory roku

ZIMA. – W ogólności niepogodna i łagodna. Średnia jej temperatura -0,07°C jest o 1,06°C wyższa od normalnej. Silniejsze mrozy panowały tylko w ostatnim tygodniu lutego, a umiarkowane w połowie stycznia (przerwane odwilżą). Najwyższa temperatura była dnia 12 grudnia (11,0°C), najniższa -15,3°C dnia 27 lutego. Deszcze padały najczęściej w grudniu, śniegi zaś w połowie stycznia, oraz w małych ilościach w lutym. Wody z deszczu i śniegu spadło co do wysokości 68,1 mm, czyli mniej niż w stanie normalnym (88,3 mm). Najwyższą pokrywę śnieżną odnotowano w dniach 19-22 stycznia (10 cm). W grudniu dominowały wiatry zachodnie, w styczniu wschodnie i południowe, w lutym z kierunków wschodnich; szczególnie silne wiatry wystąpiły w dniach 24-25 grudnia, 26-27 stycznia, w lutym atmosfera była ogólnie spokojna. Usłonecznienie ogółem 114,6 godzin, czyli 91% normalnego. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie (średnie 1016,0 hPa) było nieco niższe od normalnego; grudzień miał ciśnienie ogólnie niskie, luty – wysokie. W grudniu dominowały wiatry z sektora zachodniego, w lutym wschodniego i północnego, w styczniu były zmienne.

WIOSNA. – Mając średnią temperaturę 10,83°C, okazała się najcieplejszą w dziejach warszawskich obserwacji instrumentalnych (od roku 1779), pokonując poprzednią rekordzistkę (z roku 2014). O tym wyniku przesądził rekordowo ciepły, wręcz letni kwiecień, oraz bardzo ciepły maj (marzec był zimniejszy niż normalnie). Marzec był pochmurniejszy niż zwykle, kwiecień i maj – pogodniejsze. Najwyższą temperaturę 30,9°C odnotowano 31 maja, najniższą -15,2°C – 2 marca. W marcu śnieg padał dwukrotnie, poza tym występowały tyko opady deszczu, jednak rzadkie i nieobfite; znaczniejsze sumy dobowe wystąpiły tylko 16 maja (16,4 mm) oraz 25-26 maja (łącznie 16,1 mm). Wody z deszczu i śniegu spadło co do wysokości 67,7 mm, co stanowi zaledwie 57% normy. Najwyższa pokrywa śnieżna 17-18 marca (6 cm). Usłonecznienie na wiosnę wyniosło 619,5 godzin, czyli 122% normalnego; tę przewagę sezon zawdzięcza kwietniowi majowi, gdyż marzec był mało słoneczny. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie było niższe od średniego wieloletniego; szczególnie niskim wyróżnił się marzec (1010,0 hPa). Przez całą wiosnę, z pewnymi przerwami dominowały wiatry wschodnie, choć w drugiej połowie kwietnia zaznaczyły się wiatry zachodnie; wichur nie było; dość silne wiatry wystąpiły 16-18 marca i 1-2 kwietnia.

LATO. – Tylko jeden sezon letni w dziejach obserwacji instrumentalnych był cieplejszy. Średnia temperatura lata 1811 roku (w autorskiej serii homogenicznej) wyniosła 21,40°C, podczas gdy lato 2018 osiągnęło „tylko” 20,83°C. Ta ostatnia wartość przekroczyła normalną o 2,70°C, co wskazuje, że lato 2018 roku było dla Warszawy jakby „zapożyczone” z innej strefy klimatycznej, cieplejszej od polskiej. Dni ciepłe/gorące/upalne zdominowały to lato całkowicie. Okresy chłodu, zazwyczaj stanowiące istotną część sezonu, tym razem były nieliczne i krótkie, w zasadzie wyróżnić można następujące: 22-26/06, 30/06-02/07, oraz 25-26/08. Dni z Tmax równą lub wyższą od 20,0°C było 81, a przeciętnie powinno ich być 71. Dni gorących i upalnych (czyli z Tmax ≥ 25,0°C) było aż 60, choć norma wskazuje na … 35 takich dni. Innymi słowy, zostały nam „darowane” niemal 4 tygodnie „nadprogramowego” gorąca! Największe ciepło dochodziło 32,4°C w dniach 9-10 sierpnia w godzinach popołudniowych, największe zimno 7,3°C dnia 6 czerwca nad ranem. Lato należy określić jako stosunkowo suche (suma opadu to 83% normalnego), a byłoby wręcz niebezpiecznie posusznym, gdyby nie nastąpił silny 9-dniowy incydent opadowy w środku lipca (niże „Gislinde” i „Halina”), podczas którego spadło 75,2 mm wody, co stanowi aż 44% całości opadu sezonu letniego. Dni z grzmotami było w sezonie 14 (normalnie jest 15), a więc lato nie było szczególnie burzliwe. Mimo wysokich temperatur, lato nie należało do szczególnie pogodnych, gdyż jego usłonecznienie wyniosło 93% normalnego. Ciśnienie atmosferyczne w skali sezonu było w normie; w lipcu było nieco niższe niż zwykle, na co duży wpływ miały oba wspomniane, deszczowe układy niżowe panujące w dniach 11-19 lipca. Dominowały latem wiatry z sektora zachodniego, jednak w sierpniu częste były także wschodnie.

JESIEŃ. – Wrzesień i październik były bardzo ciepłe. Cieplejszy niż normalnie był także listopad. Średnia temperatura jesieni 10,50°C, co daje jej wysoce honorowe, czwarte miejsce w rankingu najcieplejszych jesieni warszawskich. Największe ciepło dochodziło 28,6°C w dniu 20 września, największe zimno -7,9°C w dniu 30 listopada, na samo zakończenie sezonu. Wrzesień miał opad w granicach normy, październik powyżej normy, a listopad można określić jako suchy (spadło 28% normalnego opadu). Wody z deszczu spadło 107,7 mm (90% przeciętnego), mierzalnej pokrywy śnieżnej nie było. Jesień była bardziej słoneczna niż przeciętnie bywa (usłonecznienie wyniosło 128% normalnego). Ciśnienie atmosferyczne wszystkich 3 miesięcy było ogólnie wysokie, listopada nawet bardzo wysokie (średnie 1024,8 hPa). Wiatry we wrześniu były okresowo zmienne, od zachodnich do wschodnich, gdy w pierwszej połowie października dominowały kierunki wschodnie, w drugiej – zachodnie (z wyjątkiem ostatnich 4 dni); w listopadzie ogólnie panowały wiatry ze wschodu.

Ostatni mróz z wiosny przypadł dnia 7 kwietnia (-1,2°C), a pierwszy w jesieni dnia 17 listopada (-3,7°C).

Ostatni śnieg z wiosny padał dnia 2 kwietnia, a pierwszy w jesieni dnia 18 listopada.

21 czerwca około godziny 19-tej nad Warszawą przeszła burza pyłowa. Jest to zjawisko, które – jak się wydaje – z mniejszą lub większą siłą zdarza się tu coraz częściej.

Średnia wysokość wody na rzece Wiśle (punkt pomiarowy Bulwary) wyniosła 105 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały dolne niskie stany wody.

Według mojej obserwacji, „sezon smogowy” rozpoczął się w stolicy 10 października; w miesiącu tym był jeszcze jeden dzień z dotkliwym smogiem, w listopadzie osiem, w grudniu żaden (smog widoczny w powietrzu).

VarsoviaKlimat.pl

*****

(Obliczenia parametrów meteorologicznych i hydrologicznych dokonane przez autora i na jego odpowiedzialność na podstawie danych obserwacyjnych IMGW-PIB ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie oraz z innych źródeł, a także obliczeń i obserwacji własnych. Obliczone parametry mogą się różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMGW-PIB).