Pogoda w Warszawie w roku 2018

Rok 2018 był tutaj rekordowo ciepły, suchy i stosunkowo pogodny. Wszystkie pory roku były cieplejsze niż normalnie.

ZESTAW PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW („stan normalny” oznacza wartości średnie z okresu 1981-2010):

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie ciśnienie atmosferyczne roczne (na poziomie morza) / 1016,8 hPa / wyższe od stanu normalnego o 0,8 hPa.
Najwyższe w dniu 17 listopada / 1041,8 hPa / niższe od średniego o 1,1 hPa. Najniższe w dniu 17 stycznia / 992,1 hPa / wyższe od średniego o 7,3 hPa.

Temperatura powietrza
Średnia temperatura roku (kalendarzowego) / 10,45°C / wyższa od stanu normalnego o 1,93°C.
Najwyższa dobowa Tmax w dniach 9 i 10 sierpnia / 32,4°C / niższa od średniej o 0,5°C.
Najniższa dobowa Tmax w dniu 26 lutego / -10,1°C / wyższa od średniej o 0,5°C.
Najwyższa dobowa Tmin w dniu 2 sierpnia / 21,2°C / wyższa od średniej o 1,9°C.
Najniższa dobowa Tmin w dniu 27 lutego / -15,3°C / wyższa od średniej o 3,2°C.

Uważając miesiące: grudzień (2017 roku), styczeń i luty za miesiące zimowe; marzec, kwiecień i maj za wiosenne; czerwiec, lipiec i sierpień za letnie; a wrzesień, październik i listopad za jesienne, wypada:
Temperatura zimy / -0,07°C / wyższa o 1,06°C, temperatura wiosny / 10,83°C / wyższa o 2,24°C, temperatura lata / 20,83°C / wyższa o 2,70°C, temperatura jesieni / 10,50°C / wyższa o 1,96°C, od temperatur tych pór w stanie normalnym.

Średnia wilgotność względna powietrza roczna wynosi 73,2%; wilgotność ta jest o 5,1% mniejsza od normalnej. Całoroczna suma opadu atmosferycznego wynosi 433,4 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 25,8 mm (6,0% całości opadu). Największy opad wystąpił w lipcu (85,1 mm), najmniejszy w lutym (7,2 mm). Roczna suma opadu wynosi tylko 81 % normy, co pokazuje, że rok 2018 był posuszny.

W całym roku było dni pogodnych 44, z niewielkim zachmurzeniem 86, z zachmurzeniem umiarkowanym 103, dużym 110, całkowitym 22. Dni z mierzalnym opadem (minimum 0,1 mm/dobę) było 124 (deszczem 106, śniegiem 18, gradem 0, krupami 1), dni z burzą 21. Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa v≥ 20,0 km/h) było 32. Najbardziej wietrznym dniem był 24 października (średnia dobowa prędkość wiatru 30,8 km/h). Nadzwyczajnie słabymi wiatrami wyróżnił się sierpień.

Przy średnim rocznym zachmurzeniu 4,9 (w skali 0-8, normalne 5,2) oraz usłonecznieniu* 1995,2 godzin (48,2% możliwego), rok 2018 można uznać za nader pogodny.

Pory roku

ZIMA. – W ogólności niepogodna i łagodna. Średnia jej temperatura -0,07°C jest o 1,06°C wyższa od normalnej. Silniejsze mrozy panowały tylko w ostatnim tygodniu lutego, a umiarkowane w połowie stycznia (przerwane odwilżą). Najwyższa temperatura była dnia 12 grudnia (11,0°C), najniższa -15,3°C dnia 27 lutego. Deszcze padały najczęściej w grudniu, śniegi zaś w połowie stycznia, oraz w małych ilościach w lutym. Wody z deszczu i śniegu spadło co do wysokości 68,1 mm, czyli mniej niż w stanie normalnym (88,3 mm). Najwyższą pokrywę śnieżną odnotowano w dniach 19-22 stycznia (10 cm). W grudniu dominowały wiatry zachodnie, w styczniu wschodnie i południowe, w lutym z kierunków wschodnich; szczególnie silne wiatry wystąpiły w dniach 24-25 grudnia, 26-27 stycznia, w lutym atmosfera była ogólnie spokojna. Usłonecznienie* ogółem 140,2 godzin, czyli 92% normalnego. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie (średnie 1016,0 hPa) było nieco niższe od normalnego; grudzień miał ciśnienie ogólnie niskie, luty – wysokie. W grudniu dominowały wiatry z sektora zachodniego, w lutym wschodniego i północnego, w styczniu były zmienne.

WIOSNA. – Mając średnią temperaturę 10,83°C, okazała się najcieplejszą w dziejach warszawskich obserwacji instrumentalnych (od roku 1779), pokonując poprzednią rekordzistkę (z roku 2014). O tym wyniku przesądził rekordowo ciepły, wręcz letni kwiecień, oraz bardzo ciepły maj (marzec był zimniejszy niż normalnie). Marzec był pochmurniejszy niż zwykle, kwiecień i maj – pogodniejsze. Najwyższą temperaturę 30,9°C odnotowano 31 maja, najniższą -15,2°C – 2 marca. W marcu śnieg padał dwukrotnie, poza tym występowały tyko opady deszczu, jednak rzadkie i nieobfite; znaczniejsze sumy dobowe wystąpiły tylko 16 maja (16,4 mm) oraz 25-26 maja (łącznie 16,1 mm). Wody z deszczu i śniegu spadło co do wysokości 67,7 mm, co stanowi zaledwie 57% normy. Najwyższa pokrywa śnieżna 17-18 marca (6 cm). Usłonecznienie* na wiosnę wyniosło 661,7 godzin, czyli 119% normalnego; tę przewagę sezon zawdzięcza kwietniowi majowi, gdyż marzec był mało słoneczny. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie było niższe od średniego wieloletniego; szczególnie niskim wyróżnił się marzec (1010,0 hPa). Przez całą wiosnę, z pewnymi przerwami dominowały wiatry wschodnie, choć w drugiej połowie kwietnia zaznaczyły się wiatry zachodnie; wichur nie było; dość silne wiatry wystąpiły 16-18 marca i 1-2 kwietnia.

LATO. – Tylko jeden sezon letni w dziejach obserwacji instrumentalnych był cieplejszy. Średnia temperatura lata 1811 roku (w autorskiej serii homogenicznej) wyniosła 21,40°C, podczas gdy lato 2018 osiągnęło „tylko” 20,83°C. Ta ostatnia wartość przekroczyła normalną o 2,70°C, co wskazuje, że lato 2018 roku było dla Warszawy jakby „zapożyczone” z innej strefy klimatycznej, cieplejszej od polskiej. Dni ciepłe/gorące/upalne zdominowały to lato całkowicie. Okresy chłodu, zazwyczaj stanowiące istotną część sezonu, tym razem były nieliczne i krótkie, w zasadzie wyróżnić można następujące: 22-26/06, 30/06-02/07, oraz 25-26/08. Dni z Tmax równą lub wyższą od 20,0°C było 81, a przeciętnie powinno ich być 71. Dni gorących i upalnych (czyli z Tmax ≥ 25,0°C) było aż 60, choć norma wskazuje na … 35 takich dni. Innymi słowy, zostały nam „darowane” niemal 4 tygodnie „nadprogramowego” gorąca! Największe ciepło dochodziło 32,4°C w dniach 9-10 sierpnia w godzinach popołudniowych, największe zimno 7,3°C dnia 6 czerwca nad ranem. Lato należy określić jako stosunkowo suche (suma opadu to 83% normalnego), a byłoby wręcz niebezpiecznie posusznym, gdyby nie nastąpił silny 9-dniowy incydent opadowy w środku lipca (niże „Gislinde” i „Halina”), podczas którego spadło 75,2 mm wody, co stanowi aż 44% całości opadu sezonu letniego. Dni z grzmotami było w sezonie 14 (normalnie jest 15), a więc lato nie było szczególnie burzliwe. Mimo wysokich temperatur, lato nie należało do szczególnie pogodnych, gdyż jego usłonecznienie* wyniosło 105% normalnego. Ciśnienie atmosferyczne w skali sezonu było w normie; w lipcu było nieco niższe niż zwykle, na co duży wpływ miały oba wspomniane, deszczowe układy niżowe panujące w dniach 11-19 lipca. Dominowały latem wiatry z sektora zachodniego, jednak w sierpniu częste były także wschodnie.

JESIEŃ. – Wrzesień i październik były bardzo ciepłe. Cieplejszy niż normalnie był także listopad. Średnia temperatura jesieni 10,50°C, co daje jej wysoce honorowe, czwarte miejsce w rankingu najcieplejszych jesieni warszawskich. Największe ciepło dochodziło 28,6°C w dniu 20 września, największe zimno -7,9°C w dniu 30 listopada, na samo zakończenie sezonu. Wrzesień miał opad w granicach normy, październik powyżej normy, a listopad można określić jako suchy (spadło 28% normalnego opadu). Wody z deszczu spadło 107,7 mm (90% przeciętnego), mierzalnej pokrywy śnieżnej nie było. Jesień była bardziej słoneczna niż przeciętnie bywa (usłonecznienie* wyniosło 125% normalnego). Ciśnienie atmosferyczne wszystkich 3 miesięcy było ogólnie wysokie, listopada nawet bardzo wysokie (średnie 1024,8 hPa). Wiatry we wrześniu były okresowo zmienne, od zachodnich do wschodnich, gdy w pierwszej połowie października dominowały kierunki wschodnie, w drugiej – zachodnie (z wyjątkiem ostatnich 4 dni); w listopadzie ogólnie panowały wiatry ze wschodu.

Ostatni mróz z wiosny przypadł dnia 7 kwietnia (-1,2°C), a pierwszy w jesieni dnia 17 listopada (-3,7°C).

Ostatni śnieg z wiosny padał dnia 2 kwietnia, a pierwszy w jesieni dnia 18 listopada.

21 czerwca około godziny 19-tej nad Warszawą przeszła burza pyłowa. Jest to zjawisko, które – jak się wydaje – z mniejszą lub większą siłą zdarza się tu coraz częściej.

Średnia wysokość wody na rzece Wiśle (punkt pomiarowy Bulwary) wyniosła 105 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały dolne niskie stany wody.

Według mojej obserwacji, „sezon smogowy” rozpoczął się w stolicy 10 października; w miesiącu tym był jeszcze jeden dzień z dotkliwym smogiem, w listopadzie osiem, w grudniu żaden (smog widoczny w powietrzu).

VarsoviaKlimat.pl

*****

*Seria homogeniczna (obliczenie własne dla Warszawy).
Raport sporządzony przez autora na jego odpowiedzialność na podstawie danych obserwacyjnych IMGW ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie oraz innych źródeł. Parametry mogą się różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMGW-PIB.