PARAMETRY ROCZNE (2001-2023)

Strona główna PARAMETRY ROCZNE (2001-2023) Strona 2

Pogoda w Warszawie w roku 2013

ZESTAW PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW – ROK 2013

Temperatura powietrza średnia
Całoroczna: 8,93°C.
Zima (grudzień 2012-luty 2013): -2,47°C.
Wiosna (marzec-maj): 7,20°C.
Lato (czerwiec-sierpień): 19,40°C.
Jesień (wrzesień-listopad): 9,70°C.

Temperatury skrajne
Najwyższa dobowa Tmax: 37,0°C (8 sierpnia).
Najniższa dobowa Tmax: -10,4°C (27 stycznia).
Najwyższa dobowa Tmin: 22,1°C (29-30 lipca).
Najniższa dobowa Tmin: -15,6°C (27 stycznia).
Ostatni przymrozek wiosenny przypadł 9 kwietnia (-1,1°C), a pierwszy w jesieni – 4 października (-2,0°C).

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie roczne (na poziomie morza) – 1015,7 hPa. Najwyższe: grudzień (1019,9 hPa), najniższe: maj (1011,5 hPa).
Absolutne maksimum – 1037,3 hPa (11 grudnia).
Absolutne minimum – 991,6 hPa (6 grudnia).

Wilgotność względna powietrza
Średnia wilgotność roczna: 77,7%. Najniższa: sierpień (65,4%), najwyższa: listopad (91,4%).

Opad atmosferyczny
Całoroczna suma opadu atmosferycznego: 618,3 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 71,3 mm (11,5% całości opadu). Największy opad wystąpił w maju (126,4 mm), najmniejszy w marcu (20,4 mm). Największy opad dobowy: 28,0 mm (24 maja). Dni z mierzalnym opadem (≥0,1 mm/dobę) było 155.

Burze
Liczba dni z burzą: 19. Pierwsza w tym roku burza z grzmotami była 13 kwietnia. Ostatnia: 6 grudnia.

Śnieg (dot. sezonu śniegowego 2012/2013)
Suma sezonowej pokrywy śnieżnej: 970 cm.
Suma opadu śnieżnego w sezonie: 140 cm.
Najwyższa pokrywa śnieżna: 27 cm (25 stycznia).
Liczba dni z pokrywą śnieżną (min. 1 cm): 99.
W sezonie 2012/2013 pierwszą pokrywę śniegu (min. 1 cm) notowano dnia 28 października, a ostatnią – 8 kwietnia.

Zachmurzenie / usłonecznienie
Średnie całoroczne pokrycie chmurami nieboskłonu: 67,5%. Najbardziej pochmurny był luty (91%), a najmniej – lipiec (47,5%).
W całym roku było dni (prawie) bezchmurnych 31, z niewielkim zachmurzeniem 60, z zachmurzeniem umiarkowanym 105, dużym 137, całkowitym 32. Usłonecznienie (wg obliczenia własnego): 1646,6 godzin (40,0% możliwego).

Wiatr
Średnia całoroczna prędkość wiatru: 13,0 km/h.
Najbardziej wietrznym miesiącem był marzec (śrpw 17,5 km/h), a najmniej – sierpień (10,7 km/h).
Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa ≥20,0 km/h): 39.
Najbardziej wietrzne dni: 6-7 grudnia (średnia dobowa prędkość wiatru 40,0 km/h).
Najsilniejszy poryw: 93,7 km/h (6 grudnia).

Rzeka Wisła
Średnia całoroczna wysokość wody na rzece Wiśle (wg warunków punktu pomiarowego Bulwary) wyniosła 185 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały dolne średnie stany wody. Najwyższy stan uśredniony: kwiecień (359), najniższy: wrzesień (77).

VarsoviaKlimat.pl

*****

(Obliczenia parametrów meteorologicznych i hydrologicznych dokonane przez autora i na jego odpowiedzialność na podstawie danych obserwacyjnych IMGW-PiB ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie i innych źródeł, a także obserwacji własnych. Obliczone parametry mogą się różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMGW-PIB).

Pogoda w Warszawie w roku 2014

ZESTAW PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW – ROK 2014

Temperatura powietrza średnia
Całoroczna: 9,94°C.
Zima (grudzień 2013-luty 2014): 0,67°C.
Wiosna (marzec-maj): 10,73°C.
Lato (czerwiec-sierpień): 18,83°C.
Jesień (wrzesień-listopad): 10,13°C.

Temperatury skrajne
Najwyższa dobowa Tmax: 32,8°C (4 sierpnia).
Najniższa dobowa Tmax: -11,7°C (25 stycznia).
Najwyższa dobowa Tmin: 19,9°C (1, 4 sierpnia).
Najniższa dobowa Tmin: -17,5°C (25 stycznia).
Ostatni przymrozek wiosenny przypadł 4 maja (-0,8°C), a pierwszy w jesieni – 24 października (-2,6°C).

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie roczne (na poziomie morza) – 1016,2 hPa. Najwyższe: listopad (1020,3 hPa), najniższe: sierpień (1012,9 hPa).
Absolutne maksimum – 1037,6 hPa (10 marca).
Absolutne minimum – 997,8 hPa (16 marca).

Wilgotność względna powietrza
Średnia wilgotność roczna: 76,8%. Najniższa: lipiec (67,9%), najwyższa: listopad (89,2%).

Opad atmosferyczny
Całoroczna suma opadu atmosferycznego: 575,6 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 20,1 mm (3,5% całości opadu). Największy opad wystąpił w grudniu (81,8 mm), najmniejszy w październiku (6,3 mm). Największy opad dobowy: 33,0 mm (20 lipca). Dni z mierzalnym opadem (≥0,1 mm/dobę) było 130.

Burze
Liczba dni z burzą: 29. Pierwsza w tym roku burza z grzmotami była 18 kwietnia. Ostatnia: 28 sierpnia.

Śnieg (dot. sezonu śniegowego 2013/2014)
Suma sezonowej pokrywy śnieżnej: 228 cm.
Suma opadu śnieżnego w sezonie: 29 cm.
Najwyższa pokrywa śnieżna: 21 cm (31 stycznia).
Liczba dni z pokrywą śnieżną (min. 1 cm): 27.
W sezonie 2013/2014 pierwszą pokrywę śniegu (min. 1 cm) notowano dnia 6 grudnia, a ostatnią – 8 lutego.

Zachmurzenie / usłonecznienie
Średnie całoroczne pokrycie chmurami nieboskłonu: 65%. Najbardziej pochmurny był grudzień (87,5%), a najmniej – lipiec (52,5%).
W całym roku było dni (prawie) bezchmurnych 33, z niewielkim zachmurzeniem 78, z zachmurzeniem umiarkowanym 112, dużym 116, całkowitym 26. Usłonecznienie (wg obliczenia własnego): 1740,0 godzin (42,3% możliwego).

Wiatr
Średnia całoroczna prędkość wiatru: 13,4 km/h.
Najbardziej wietrznym miesiącem był styczeń (śrpw 19,0 km/h), a najmniej – sierpień (10,7 km/h).
Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa ≥20,0 km/h): 53.
Najbardziej wietrznym dniem był 31 stycznia (średnia dobowa prędkość wiatru 37,4 km/h).
Najsilniejszy poryw: 93,7 km/h (15 marca).

Rzeka Wisła
Średnia całoroczna wysokość wody na rzece Wiśle (wg warunków punktu pomiarowego Bulwary) wyniosła 171 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały górne niskie stany wody. Najwyższy stan uśredniony: maj (262), najniższy: styczeń (120).

20-21 maja nastąpiło wezbranie opadowe, spowodowane ulewnymi deszczami w regionie karpackim; wodomierz Portu Praskiego wskazał maksymalnie 698 cm. Szczęśliwie szkody w stolicy były niewielkie (zalane plaże, a także teren budowy bulwarów nadwiślańskich po lewobrzeżnej stronie). Ten sam układ baryczny (niż genueński „Yvette”) spowodował rekordowe opady i katastrofalną powódź w Serbii i Bośni.

VarsoviaKlimat.pl

*****

(Obliczenia parametrów meteorologicznych i hydrologicznych dokonane przez autora i na jego odpowiedzialność na podstawie danych obserwacyjnych IMGW-PiB ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie i innych źródeł, a także obserwacji własnych. Obliczone parametry mogą się różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMGW-PIB).

Pogoda w Warszawie w roku 2015

ZESTAW PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW – ROK 2015

Temperatura powietrza średnia
Całoroczna: 10,83°C.
Zima (grudzień 2014-luty 2015): 1,10°C.
Wiosna (marzec-maj): 9,23°C.
Lato (czerwiec-sierpień): 20,23°C.
Jesień (wrzesień-listopad): 9,60°C.

Temperatury skrajne
Najwyższa dobowa Tmax: 36,6°C (8 sierpnia).
Najniższa dobowa Tmax: -5,6°C (7 stycznia).
Najwyższa dobowa Tmin: 22,8°C (9 sierpnia).
Najniższa dobowa Tmin: -12,5°C (7 stycznia).
Ostatni przymrozek wiosenny przypadł 7 kwietnia (-0,1°C), a pierwszy w jesieni – 9 października (-1,6°C).

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie roczne (na poziomie morza) – 1017,8 hPa. Najwyższe: grudzień (1025,5 hPa), najniższe: styczeń (1013,6 hPa).
Absolutne maksimum – 1043,7 hPa (30 grudnia).
Absolutne minimum – 976,8 hPa (31 stycznia).

Wilgotność względna powietrza
Średnia wilgotność roczna: 71,1%. Najniższa: sierpień (48,4%), najwyższa: listopad (85,7%).

Opad atmosferyczny
Całoroczna suma opadu atmosferycznego: 400,7 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 10,9 mm (2,7% całości opadu). Największy opad wystąpił we wrześniu (58,9 mm), najmniejszy w sierpniu (8,4 mm). Największy opad dobowy: 22,0 mm (8 lipca). Dni z mierzalnym opadem (≥0,1 mm/dobę) było 148.

Burze
Liczba dni z burzą: 24. Pierwsza w tym roku burza z grzmotami była 2 marca. Ostatnia: 19 listopada.

Śnieg (dot. sezonu śniegowego 2014/2015)
Suma sezonowej pokrywy śnieżnej: 54 cm.
Suma opadu śnieżnego w sezonie: 16 cm.
Najwyższa pokrywa śnieżna: 4 cm (8-9 lutego).
Liczba dni z pokrywą śnieżną (min. 1 cm): 27.
W sezonie 2014/2015 pierwszą pokrywę śniegu (min. 1 cm) notowano dnia 25 listopada, a ostatnią – 22 marca.

Zachmurzenie / usłonecznienie
Średnie całoroczne pokrycie chmurami nieboskłonu: 63%. Najbardziej pochmurny był styczeń (82,5%), a najmniej – sierpień (35%).
W całym roku było dni (prawie) bezchmurnych 37, z niewielkim zachmurzeniem 78, z zachmurzeniem umiarkowanym 118, dużym 117, całkowitym 15. Usłonecznienie (wg obliczenia własnego): 1842,5 godzin (44,7% możliwego).

Wiatr
Średnia całoroczna prędkość wiatru: 13,0 km/h.
Najbardziej wietrznym miesiącem był styczeń (śrpw 16,5 km/h), a najmniej – maj (11,1 km/h).
Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa ≥20,0 km/h): 37.
Najbardziej wietrznym dniem był 11 stycznia (średnia dobowa prędkość wiatru 33,7 km/h).
Najsilniejszy poryw: 90,1 km/h (10 stycznia).

Rzeka Wisła
Średnia całoroczna wysokość wody na rzece Wiśle (wg warunków punktu pomiarowego Bulwary) wyniosła 121 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały górne niskie stany wody. Najwyższy stan uśredniony: kwiecień (200), najniższy: wrzesień (36).

W okresie lipiec-wrzesień panowały niskostany, spowodowane nie tyle falą upałów w sierpniu (jak głosiły niektóre media), co długotrwałym deficytem opadów od 09/2014 do 08/2015. 29 sierpnia wodowskaz w Porcie Praskim wskazał 42 cm, tyle samo 1-2 września. I znowu – jak w roku 2012 – rzeka odsłoniła artefakty spoczywające na jej dnie od dziesięcioleci, a nawet stuleci (ponownie wydobywano elementy i przedmioty rabowane przez Szwedów podczas „potopu”).

VarsoviaKlimat.pl

*****

(Obliczenia parametrów meteorologicznych i hydrologicznych dokonane przez autora i na jego odpowiedzialność na podstawie danych obserwacyjnych IMGW-PIB ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie oraz innych źródeł, a także obserwacji własnych. Obliczone parametry mogą się różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMGW-PIB).

Pogoda w Warszawie w roku 2016

ZESTAW PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW – ROK 2016

Temperatura powietrza średnia
Całoroczna: 9,83°C.
Zima (grudzień 2015-luty 2016): 1,77°C.
Wiosna (marzec-maj): 10,00°C.
Lato (czerwiec-sierpień): 19,57°C.
Jesień (wrzesień-listopad): 9,23°C.

Temperatury skrajne
Najwyższa dobowa Tmax: 33,5°C (26 czerwca).
Najniższa dobowa Tmax: -13,7°C (3 stycznia).
Najwyższa dobowa Tmin: 22,3°C (25 czerwca).
Najniższa dobowa Tmin: -17,1°C (5 stycznia).
Ostatni przymrozek wiosenny przypadł 2 kwietnia (-0,9°C), a pierwszy w jesieni – 14 października (-0,4°C).

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie roczne (na poziomie morza) – 1016,5 hPa. Najwyższe: grudzień (1024,7 hPa), najniższe: luty (1010,6 hPa).
Absolutne maksimum – 1040,1 hPa (30 grudnia).
Absolutne minimum – 990,7 hPa (12 stycznia).

Wilgotność względna powietrza
Średnia wilgotność roczna: 74,1%. Najniższa: czerwiec (59,0%), najwyższa: grudzień (88,0%).

Opad atmosferyczny
Całoroczna suma opadu atmosferycznego: 588,8 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 36,9 mm (6,3% całości opadu). Największy opad wystąpił w październiku (105,8 mm), najmniejszy we wrześniu (10,8 mm). Największy opad dobowy: 33,4 mm (13 lipca). Dni z mierzalnym opadem (≥0,1 mm/dobę) było 162.

Burze
Dni z burzą: 25. Pierwsza w tym roku burza z grzmotami była 3 maja. Ostatnia – 4 września.

Śnieg (dot. sezonu śniegowego 2015/2016)
Suma sezonowej pokrywy śnieżnej: 135 cm.
Suma opadu śnieżnego w sezonie: 28 cm.
Najwyższa pokrywa śnieżna: 12 cm (16-17, 21-22 stycznia).
Liczba dni z pokrywą śnieżną (min. 1 cm): 26.
W sezonie 2015/2016 pierwszą pokrywę śniegu (min. 1 cm) notowano dnia 1 grudnia, a ostatnią – 15 marca.

Zachmurzenie / usłonecznienie
Średnie całoroczne pokrycie chmurami nieboskłonu: 66%. Najbardziej pochmurne były luty i październik (81%), a najmniej – wrzesień (37,5%).
W całym roku było dni (prawie) bezchmurnych 38, z niewielkim zachmurzeniem 65, z zachmurzeniem umiarkowanym 109, dużym 129, całkowitym 25. Usłonecznienie (wg obliczenia własnego): 1717,7 godzin (41,6% możliwego).

Wiatr
Średnia całoroczna prędkość wiatru: 12,5 km/h.
Najbardziej wietrznym miesiącem był październik (śrpw 15,7 km/h), a najmniej – wrzesień (10,0 km/h).
Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa ≥20,0 km/h): 23.
Najbardziej wietrznym dniem był 4 października (średnia dobowa prędkość wiatru 31,5 km/h).
Najsilniejszy poryw: 64,8 km/h (28 stycznia).

Rzeka Wisła
Średnia całoroczna wysokość wody na rzece Wiśle (wg warunków punktu pomiarowego Bulwary) wyniosła 131 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały górne niskie stany wody. Najwyższy stan uśredniony: marzec (207), najniższy: wrzesień (57).

VarsoviaKlimat.pl

*****

(Obliczenia parametrów meteorologicznych i hydrologicznych dokonane przez autora i na jego odpowiedzialność na podstawie danych obserwacyjnych IMGW-PIB ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie oraz z innych źródeł, a także obliczeń i obserwacji własnych. Obliczone parametry mogą się różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMGW-PIB).

Pogoda w Warszawie w roku 2017

ZESTAW PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW POGODY W ROKU 2017

Temperatura powietrza średnia
Całoroczna: 9,51°C.
Zima (grudzień 2016-luty 2017): -0,97°C.
Wiosna (marzec-maj): 9,53°C.
Lato (czerwiec-sierpień): 19,20°C.
Jesień (wrzesień-listopad): 9,83°C.

Temperatury skrajne
Najwyższa dobowa Tmax: 34,3°C (1 sierpnia).
Najniższa dobowa Tmax: -12,8°C (6 stycznia).
Najwyższa dobowa Tmin: 21,7°C (2 sierpnia).
Najniższa dobowa Tmin: -19,3°C (8 stycznia).
Ostatni przymrozek wiosenny przypadł rano 10 maja (-2,2°C), a pierwszy w jesieni 21 listopada (-1,9°C).

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie roczne (na poziomie morza) – 1015,9 hPa. Najwyższe: styczeń (1022,8 hPa), najniższe: grudzień (1011,6 hPa).
Najwyższe – 1041,8 hPa (19 stycznia).
Najniższe – 985,0 hPa (29 października).

Wilgotność względna powietrza
Średnia wilgotność roczna: 76,0%. Najniższa: czerwiec (62,9%), najwyższa: grudzień (86,9%).

Opad atmosferyczny
Całoroczna suma opadu atmosferycznego: 695,5 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 38,0 mm (5,4% całości opadu). Największy opad wystąpił we wrześniu (126,6 mm), najmniejszy w styczniu (17,5 mm). Dni z mierzalnym opadem (≥0,1 mm/dobę) było 183. Największy opad dobowy: 41,4 mm (17 września).

Burze
Dni z burzą: 21. Pierwsza w tym roku burza z grzmotami była 2 marca. Ostatnia – 27 października.

Śnieg (dot. sezonu śniegowego 2016/2017)
Suma sezonowej pokrywy śnieżnej: 256 cm.
Suma opadu śnieżnego w sezonie: 34 cm.
Najwyższa pokrywa śnieżna: 10 cm (2 grudnia 2016).
Liczba dni z pokrywą śnieżną (min. 1 cm): 60.
W sezonie 2016/2017 pierwszą pokrywę śniegu (min. 1 cm) notowano dnia 11 listopada, a ostatnią – 18 kwietnia.

Zachmurzenie / usłonecznienie
Średnie całoroczne pokrycie chmurami nieboskłonu: 70%. Najbardziej pochmurny był listopad (87,5%), a najmniej – sierpień (51%).
W całym roku było dni (prawie) bezchmurnych 29, z niewielkim zachmurzeniem 48, z zachmurzeniem umiarkowanym 111, dużym 157, całkowitym 20. Usłonecznienie (wg obliczenia własnego): 1505,9 h (36,6% możliwego).

Wiatr
Średnia całoroczna prędkość wiatru: 13,0 km/h.
Najbardziej wietrznym miesiącem był kwiecień (śrpw 16,3 km/h), a najmniej – lipiec (9,8 km/h).
Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa ≥20,0 km/h): 30.
Najbardziej wietrznym dniem był 24 grudnia (średnia dobowa prędkość wiatru 32,0 km/h).
Najsilniejszy poryw: 79,1 km/h (12 czerwca).

Rzeka Wisła
Średnia całoroczna wysokość wody na rzece Wiśle (wg warunków punktu pomiarowego Bulwary) wyniosła 150 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały górne niskie stany wody. Najwyższy stan uśredniony: maj (233), najniższy: sierpień (59).

VarsoviaKlimat.pl

*****

(Obliczenia parametrów meteorologicznych i hydrologicznych dokonane przez autora i na jego odpowiedzialność na podstawie danych obserwacyjnych IMGW-PiB ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie i innych źródeł, a także obserwacji własnych. Obliczone parametry mogą się różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMGW-PIB).

Pogoda w Warszawie w roku 2020

Rok ten zajął drugie miejsce w klasyfikacji najcieplejszych w dziejach warszawskich obserwacji pogody, zaraz po roku poprzednim, 2019.
Poniższy wykres ilustruje systematyczność ocieplenia klimatu Warszawy w ostatnim 70-leciu.

Dane bazowe IMGW-PIB, opracowanie VarsoviaKlimat.pl

Zestaw podstawowych parametrów („stan normalny” oznacza wartości średnie z okresu 1981-2010):

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie ciśnienie atmosferyczne roczne (na poziomie morza) / 1016,5 hPa / wyższe od stanu normalnego o 0,5 hPa.
Najwyższe w dniu 20 stycznia / 1043,1 hPa / wyższe od średniego o 0,2 hPa.
Najniższe w dniu 29 grudnia / 991,4 hPa / wyższe od średniego o 6,3 hPa.

Temperatura powietrza
Średnia temperatura roku (kalendarzowego) / 10,53°C / wyższa od stanu normalnego o 2,01°C.
Najwyższa dobowa Tmax w dniu 22 sierpnia / 32,9°C / równa średniej.
Najniższa dobowa Tmax w dniu 9 grudnia / -0,8°C / wyższa od średniej aż o 9,8°C. To historyczny rekord stacji dla tego parametru.
Najwyższa dobowa Tmin w dniach 13 czerwca i 8 sierpnia / 19,9°C / wyższa od średniej o 0,6°C.
Najniższa dobowa Tmin w dniu 15 marca / -7,9°C / wyższa od średniej aż o 10,7°C. To historyczny rekord stacji dla tego parametru.

Uważając miesiące: grudzień (2019 roku), styczeń i luty za miesiące zimowe; marzec, kwiecień i maj za wiosenne; czerwiec, lipiec i sierpień za letnie; a wrzesień, październik i listopad za jesienne, wypada:
temperatura zimy / 3,30°C / wyższa o 4,43°C (historyczny rekord zimowego ciepła),
temperatura wiosny / 8,63°C / wyższa o 0,24°C,
temperatura lata / 19,73°C / wyższa o 1,60°C,
temperatura jesieni / 10,87°C / wyższa o 2,33°C, od temperatur tych pór w stanie normalnym.

Średnia wilgotność względna powietrza roczna wynosi 73,8%; jest o 4,5% mniejsza od normalnej. Całoroczna suma opadu atmosferycznego wynosi 645,5 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 12,7 mm (2,0% całości opadu). Największy opad wystąpił w czerwcu (165,7 mm – rekord), najmniejszy w kwietniu (7,5 mm). Roczna suma opadu wynosi 121% normalnego, co pokazuje, że rok 2020 był mokry.

W całym roku było dni pogodnych 27 (norma 42), z niewielkim zachmurzeniem 81 (68), z zachmurzeniem umiarkowanym 113 (106), dużym 132 (119), całkowitym 13 (30). Dni z mierzalnym opadem (minimum 0,1 mm/dobę) było 141 (deszczem 128, śniegiem 2, gradem 2, krupami 3), dni z burzą 25 (norma 27). Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa v≥ 20,0 km/h) było 30. Najbardziej wietrznym dniem był 7 grudnia (średnia dobowa prędkość wiatru 32,9 km/h). Tylko maj był (nieco) bardziej wietrzny niż normalnie, ogólnie rok charakteryzował się relatywnym spokojem w atmosferze. Nie pojawił się żaden klasyczny „orkan”.

Przy średnim rocznym zachmurzeniu 64,6% (norma 64,7%), rok 2020 można w ogólności uznać za przeciętnie pogodny w Warszawie. Usłonecznienie (wg obliczenia własnego) wyniosło 1771,4 godzin (42,9% możliwego).

Pory roku

ZIMA. – Rekordowo ciepła. Całodobowy mróz, i to symboliczny, pojawił się tylko jednego dnia (29 grudnia). Mierzalny opad śniegu (3 cm) wystąpił tylko w dniu 29 stycznia (szybko stopniał), oraz śladowo 14 lutego. Całodobowy mróz i pokrywa śniegu na ziemi tylko w jednym dniu przez trzy miesiące zimy – to się jeszcze nie zdarzyło w ponad 300-letnich dziejach obserwacji. Najwyższa temperatura była dnia 17 lutego (14,3°C), najniższa -6,6°C w dniu 11 grudnia. Wody (niemal wyłącznie z deszczu) spadło co do wysokości 110,0 mm, czyli zdecydowanie więcej niż w stanie normalnym (88,3 mm). W pierwszej dekadzie grudnia dominowały wiatry południowe i południowo-zachodnie, w drugiej południowo-wschodnie, w trzeciej zachodnie; w styczniu panował kierunek południowo-zachodni; w lutym zachodni. Atmosfera zimą była ogólnie stosunkowo spokojna, klasycznych gwałtownych wichur (a tym bardziej tzw. orkanów) nie było. Usłonecznienie wyniosło (wg obliczenia) ogółem 133,7 godzin, było więc zbliżone do normalnego. Średnie ciśnienie atmosferyczne w sezonie (1015,5 hPa) było niższe od normalnego, wysokim ciśnieniem wyróżnił się styczeń.

WIOSNA. – Ze średnią temperaturą 8,63°C była to najchłodniejsza wiosna od roku 2013, o czym przesądził chłodny maj. Mimo to, i tak symbolicznie cieplejsza od przeciętnej z okresu 1981-2010 (8,59°C). Marzec i kwiecień były ciepłe i bardzo posuszne, i pogodniejsze niż normalnie, w przeciwieństwie do dość pochmurnego maja. Najwyższą temperaturę w sezonie odnotowano 11 maja (25,4°C); najniższą -7,9°C nad ranem 15 marca (o dziwo, była to też najniższa temperatura całego sezonu zimowego 2019/2020). Śnieg padał w marcu dwukrotnie (bez pokrywy na ziemi), oraz raz w maju (12-ego), co było niezwykle gwałtowną odmianą aury, gdyż to właśnie poprzedniego dnia, wspomnianego 11-ego, ciepłota powietrza sięgnęła najwyższej w sezonie wartości, 25,4°C. W ciągu jednej doby przeszliśmy dosłownie od lata do zimy (choć na krótko). Opady w marcu były małe, w kwietniu prawie znikome, na szczęście dla naszego środowiska i rolnictwa, dość obfite deszcze majowe złagodziły, a w powierzchniowej warstwie gleby usunęły posuchę (razem z opadami czerwcowymi ratując zbiory). Jednak w całym sezonie wiosennym wody z deszczu i śniegu spadło co do wysokości 87,8 mm, czyli tylko 74% normy. Usłonecznienie na wiosnę wyniosło 623,4 godzin, czyli aż 123% normalnego, a to dzięki wysokiemu usłonecznieniu marca i kwietnia. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie było ogólnie wyższe od średniego wieloletniego, we wszystkich trzech miesiącach. W marcu i kwietniu kierunki wiatru były zmienne, w maju zdecydowanie dominowały zachodnie. Klasycznych wichur nie było.

LATO. – Wbrew dość rozpowszechnionej opinii, lato 2020 roku było bardzo ciepłe w podsumowaniu (1,60°C powyżej normy). Przeświadczenie o jego umiarkowanym charakterze bierze się zapewne z braku ekstremalnych upałów, nie było też żadnej dłuższej fali tychże. Jednak dni gorących/upalnych było w sezonie 47, podczas gdy norma (1981-2010) wynosi 35. Najcieplejszy był sierpień, średnia 20,7°C lokuje go w kategorii bardzo ciepłych. W całym sezonie wyróżniły się okresy chłodu: 1-5 czerwca, 7-13 lipca, 27-31 sierpnia. Największe ciepło dochodziło 32,9°C w dniu 22 sierpnia w godzinach popołudniowych, największe zimno 6,4°C dnia 4 czerwca nad ranem. Suma opadu letniego 307,7 mm, bo o ponad 100 mm większa od normalnej; ostatnio bardziej mokre lato było w roku 2011. Dni z grzmotami było w sezonie 19, o 3 więcej niż przeciętnie; czerwiec miał takich dni 12, co stanowi historyczny rekord dla tego miesiąca roku dla stacji Okęcie, a prawdopodobnie także w ogóle dla Warszawy za cały okres obserwacji. Usłonecznienie (733,5 godzin) było większe od przeciętnego, najbardziej słoneczny był lipiec. Ciśnienie atmosferyczne w skali sezonu było niższe od normalnego o 1 hPa; najwyższe ciśnienie miał lipiec, bardzo niskim ciśnieniem wyróżnił się czerwiec (1011,6 hPa). Ostatnio wartość niższą czerwiec miał w roku… 1988; nieprzypadkowo miał on także wysoką sumę opadu deszczu (choć nie tak wielką, jak czerwiec 2020). Warto przy tym zwrócić uwagę, że czerwiec ubiegłoroczny był znacznie cieplejszy od swojego poprzednika z roku 1988. Odnośnie wiatrów: w czerwcu i sierpniu zmienne, w lipcu przeważnie zachodnie.

JESIEŃ. – Ze średnią temperaturą 10,87°C, jesień 2020 roku zajęła trzecie miejsce w rankingu najcieplejszych warszawskich jesieni (po jesieniach lat 2006 i 2019). Wszystkie trzy miesiące były cieplejsze niż normalnie. Najbardziej – listopad (2,6°C powyżej normy). Największe ciepło dochodziło 28,7°C (16 września), największe zimno -4,9°C nad ranem 26 listopada. Opady jesienne były wyższe od normalnych (127%), trzeba jednak zauważyć, że przebieg opadów odpowiadał „nowemu wzorcowi”: liczba dni z mierzalnym opadem mniejsza od przeciętnej (32/39), we wrześniu wystąpiła posucha atmosferyczna, czyli 20 kolejnych dni bezopadowych (dni 6-25), sumy opadowe w znacznym stopniu skoncentrowane w niewielu dniach (we wrześniu 82% deszczu spadło w 3 dniach, w październiku 73% w także w trzech), a listopad miał tak małe opady (8,7 mm), że był właściwie posuszny. Te trzy czynniki istotnie zmniejszają pożytek formalnie wysokiego opadu jesiennego w kwestii eliminowania długotrwałej suszy hydrologicznej na środkowym Mazowszu. Mierzalna pokrywa śnieżna nie pojawiła się (30 listopada był tylko jej ślad). Usłonecznienie w jesieni (296,9 h wg obliczenia) było prawie równe normalnemu. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie przewyższyło przeciętne o 1,4 hPa; wysokim ciśnieniem wyróżnił się listopad. We wrześniu przeważały wiatry z kierunków południowo-wschodnich i południowo-zachodnich, w październiku i listopadzie podobnie, ogólnie dominowały więc ciepłe wiatry ze strony południa.

Pierwsza burza z grzmotami była już w zimie: 10 lutego. Ostatnia jesienią – 5 października.

Ostatni przymrozek wiosenny przypadł rano 26 kwietnia (-0,9°C), a pierwszy w jesieni – dopiero 14 listopada (-0,1°C).

Ostatni śnieg z wiosny padał (bez pokrywy na ziemi) dnia 12 maja, a pierwszy w sezonie jesienno-zimowym – dopiero 30 listopada (w śladowej ilości).

Średnia całoroczna wysokość wody na rzece Wiśle (punkt pomiarowy Bulwary) wyniosła 118 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały dolne niskie stany wody.

VarsoviaKlimat.pl

*****

(Obliczenia uśrednionych parametrów meteorologicznych dokonane przez autora na jego odpowiedzialność, na podstawie danych obserwacyjnych IMGW-PiB ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie oraz innych źródeł, a także obserwacji własnych. Obliczone parametry mogą się niekiedy nieznacznie różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMGW-PIB).

Pogoda w Warszawie w roku 2019

To kolejny rok, który pobił rekord ciepła z całego okresu warszawskich obserwacji historycznych. Faktycznie kolejny, bo przecież to rok 2018 był dotychczasowym rekordzistą. Wszystkie pory roku były cieplejsze niż normalnie, i to znacznie.

ZESTAW PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW („stan normalny” oznacza wartości średnie z okresu 1981-2010):

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie ciśnienie atmosferyczne roczne (na poziomie morza) / 1015,1 hPa / niższe od stanu normalnego o 0,9 hPa.
Najwyższe w dniu 23 lutego / 1045,0 hPa / wyższe od średniego o 2,1 hPa.
Najniższe w dniu 14 stycznia / 985,1 hPa / wyższe od średniego o 0,3 hPa.

Temperatura powietrza
Średnia temperatura roku (kalendarzowego) / 10,98°C / wyższa od stanu normalnego o 2,46°C.
Najwyższa dobowa Tmax w dniu 26 czerwca / 35,3°C / wyższa od średniej o 2,4°C.
Najniższa dobowa Tmax w dniu 10 stycznia / -5,7°C / wyższa od średniej o 4,9°C.
Najwyższa dobowa Tmin w dniu 1 lipca / 22,4°C / wyższa od średniej o 3,1°C.
Najniższa dobowa Tmin w dniu 7 stycznia / -11,8°C / wyższa od średniej o 6,8°C.

Uważając miesiące: grudzień (2018 roku), styczeń i luty za miesiące zimowe; marzec, kwiecień i maj za wiosenne; czerwiec, lipiec i sierpień za letnie; a wrzesień, październik i listopad za jesienne, wypada:

temperatura zimy / 1,00°C / wyższa o 2,13°C,
temperatura wiosny / 10,27°C / wyższa o 1,68°C,
temperatura lata / 21,07°C / wyższa o 2,94°C,
temperatura jesieni / 10,97°C / wyższa o 2,43°C, od temperatur tych pór w stanie normalnym.

Średnia wilgotność względna powietrza roczna wynosi 72,2%; jest o 6,1% mniejsza od normalnej. Całoroczna suma opadu atmosferycznego wynosi 390,2 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 15,1 mm (3,9% całości opadu). Największy opad wystąpił w maju (78,5 mm), najmniejszy w kwietniu (3,2 mm). Roczna suma opadu wynosi tylko 73% normalnego, co pokazuje, że rok 2019 był bardzo posuszny.

W całym roku było dni pogodnych 32 (norma 42), z niewielkim zachmurzeniem 68 (68), z zachmurzeniem umiarkowanym 139 (106), dużym 109 (119), całkowitym 17 (30). Dni z mierzalnym opadem (minimum 0,1 mm/dobę) było 140 (deszczem 128, śniegiem 12, gradem 1, krupami 1), dni z burzą 22 (norma 27). Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa v≥ 20,0 km/h) było 32. Najbardziej wietrznym dniem był 21 listopada (średnia dobowa prędkość wiatru 33,8 km/h). Żaden miesiąc nie był wietrzny istotnie ponad normę; nadzwyczajnie słabymi wiatrami wyróżnił się październik.

Przy średnim rocznym zachmurzeniu 5,1 (w skali 0-8, normalne 5,2) oraz usłonecznieniu 1791,4 godzin (43,5% możliwego), rok 2019 był bardziej słoneczny od przeciętnego.

Pory roku

ZIMA. – W ogólności bardzo łagodna, wilgotna i umiarkowanie słoneczna. Średnia jej temperatura 1,00°C jest o 2,13°C wyższa od normalnej. Przez trzy miesiące zimy nie zaznaczył się ani jeden okres silnych mrozów; tylko w trzech dniach wystąpiły mrozy dwucyfrowe (przeciętna ich liczba to 14). Umiarkowane mrozy panowały w okresach 6-11 i 21-26 stycznia. Poza tym mrozy całodobowe prawie się nie pojawiały. Najwyższa temperatura była dnia 19 lutego (14,0°C), najniższa -11,8°C w dniach 1 grudnia i 7 stycznia. Śniegi padały w 3-ech dniach grudnia i lutego, oraz 7-miu dniach stycznia. We wszystkich trzech miesiącach większość sum opadowych stanowił deszcz. Wody z deszczu i śniegu spadło co do wysokości 115,6 mm, czyli zdecydowanie więcej niż w stanie normalnym (88,3 mm). Najwyższą pokrywę śnieżną odnotowano w dniach 11-12 stycznia (8 cm). W pierwszych dwóch dekadach grudnia dominowały wiatry wschodnie, później zachodnie; w styczniu odwrotnie; w lutym wyraźne panowanie kierunków zachodnich. Szczególnie silne wiatry wystąpiły w dniach 1-3 stycznia oraz 26-28 lutego, jednak atmosfera była ogólnie stosunkowo spokojna, gwałtownych wichur nie było. Usłonecznienie wyniosło ogółem 126,9 godzin, czyli w granicach normy. Średnie ciśnienie atmosferyczne w sezonie (1016,2 hPa) było nieco niższe od normalnego, atoli styczeń wyróżnił się niskim ciśnieniem, a luty – wysokim.

WIOSNA. – Ze średnią temperaturą 10,27°C, znalazła się wśród historycznie najcieplejszych w dziejach warszawskich obserwacji instrumentalnych (od roku 1779). O tym wyniku przesądziły bardzo ciepłe dwa miesiące, a mianowicie marzec i kwiecień (maj był nieco chłodniejszy niż przeciętnie, choć mieści się w granicach normy). Marzec był przeciętnie pogodny, maj – znacznie bardziej pochmurny, niż zwykle. Bardzo pogodny był kwiecień. Najwyższą temperaturę w sezonie, zamiast w maju, nietypowo odnotowano 26 kwietnia (28,0°C); najniższą -4,8°C w dniu 3 marca. W marcu śnieg padał raz (pokrywa 1 cm w jednym dniu), poza tym tylko deszcz; znikome były opady w kwietniu, natomiast obfite w maju, zwłaszcza w dniach 12-23. Najwyższa suma dobowa nie była jednak szczególnie imponująca, wynosząc 12,7 mm w dniu 17-ego maja. Wody z deszczu i śniegu spadło co do wysokości 109,6 mm, stanowiąc 92% normalnej. Usłonecznienie na wiosnę wyniosło 464,9 godzin, czyli 92% normalnego; na ten wynik główny wpływ miała bardzo niska suma usłonecznienia w maju. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie było nieco niższe od średniego wieloletniego; niskim wyróżnił się maj, a wysokim – kwiecień. W marcu dominowały wiatry zachodnie, w kwietniu wschodnie, w maju zmienne, jednak z przewagą zachodnich. Niszczycielskich wichur nie było.

LATO. – Tylko jeden sezon letni w dziejach obserwacji instrumentalnych był cieplejszy. Średnia temperatura lata 1811 roku (w autorskiej serii homogenicznej) wyniosła 21,40°C, podczas gdy lato 2019 osiągnęło „tylko” 21,07°C. Było (w ogólnym podsumowaniu) jeszcze gorętsze od skrajnie ciepłego sezonu 2018. O zajęciu drugiej pozycji w rankingu najgorętszych, przesądził rekordowo gorący czerwiec. Bardzo ciepły był także sierpień. W całym sezonie da się wyróżnić tylko jeden okres pogody wyraźnie chłodniejszej, trwający w dniach 3-18 lipca. Dni z Tmax równą lub wyższą od 20,0°C było aż 87, choć przeciętnie powinno ich być tylko 71. Dni gorących i upalnych (czyli z Tmax ≥ 25,0°C) było aż 63, czyli nawet więcej niż rok wcześniej; przypomnijmy, że norma wskazuje na zaledwie 35 takich dni. To lato w ogólności – a zwłaszcza czerwiec – mało miało wspólnego z tradycyjnym warszawskim wzorcem tego sezonu. Największe ciepło dochodziło 35,3°C w dniu 26 czerwca w godzinach popołudniowych, największe zimno 9,4°C dnia 12 lipca nad ranem. Lato było też skrajnie suche, z sumą opadu 88,9 mm (jeszcze suchsze były tylko sezony 1921, 1837, 1863, 1911 i 2015). Dni z grzmotami było w sezonie 13 (normalnie jest 15), a więc lato nie było burzliwe. Usłonecznienie (739,9 godzin) było większe od przeciętnego, jednak jego przewagę zmniejszył mało słoneczny lipiec. Ciśnienie atmosferyczne w skali sezonu było wyższe od normalnego; wysokim ciśnieniem wyróżniły się czerwiec i sierpień, niskim – lipiec, o czym przesądziły układy niżowe sprowadzające duże zachmurzenie, jednak, co zwraca uwagę, mimo to opady w lipcu były małe. W czerwcu dominowały wiatry wschodnie, w lipcu zachodnie, w pierwszej połowie sierpnia zachodnie, w drugiej wschodnie (sprowadzające aurę pogodną i gorącą).

JESIEŃ. – W podsumowaniu, tylko jesień 2006 roku była cieplejsza od ubiegłorocznej. Wszystkie trzy miesiące były cieplejsze niż normalnie. Najbardziej – październik i listopad. Średnia temperatura jesieni 10,97°C (rekordzistka 11,07°C). Największe ciepło dochodziło 30,4°C na rozpoczęcie sezonu w dniu 1 września, największe zimno -4,6°C nad ranem 1 listopada. W podsumowaniu jesień była wyraźnie sucha, suma opadu sezonowego 89,1 mm to tylko 75% przeciętnej (z 30-tu lat). Długotrwały deficyt wilgoci w rejonie Warszawy ulegał pogłębieniu, a proces ten tylko nieco przyhamował stosunkowo mokry wrzesień (dał 128% normalnego opadu). Mierzalna pokrywa śnieżna nie pojawiła się; w rzeczy samej, śnieg ani razu nie padał w Warszawie, co jest czymś niezwykłym. Usłonecznienie w jesieni było zbliżone do normalnego. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie miał nietypowe cechy: ogólnie najwyższe w miesiącu o najwyższych opadach (wrześniu); a najniższe w listopadzie, miesiącu najsuchszym. We wrześniu dominowały wiatry zachodnie, osobliwie w dniach w których padały deszcze; w październiku także zachodnie, z wyjątkiem okresu późnego „babiego lata” (w dniach 12-22), gdy panowały południowe kierunku wiatru. W listopadzie wyraźna była przewaga wiatrów wschodnich.

Pierwsza wiosenna burza z grzmotami była 9 marca. Ostatnia jesienią – 19 września.

Ostatni przymrozek wiosenny przypadł rano 10 kwietnia (-0,2°C), a pierwszy w jesieni dnia 30 października (-1,2°C).

Ostatni śnieg z wiosny padał dnia 13 kwietnia, a pierwszy w sezonie jesienno-zimowym – dopiero 27 grudnia (jesienią nie pojawił się).

Średnia całoroczna wysokość wody na rzece Wiśle (punkt pomiarowy Bulwary) wyniosła 103 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały dolne niskie stany wody. Jest to najniższa wartość tego parametru co najmniej od roku 1991.

VarsoviaKlimat.pl

*****

(Obliczenia uśrednionych parametrów meteorologicznych dokonane przez autora na jego odpowiedzialność, na podstawie danych obserwacyjnych IMGW-PiB ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie i innych źródeł, a także obserwacji własnych. Obliczone parametry mogą się niekiedy nieznacznie różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMiGW-PIB).

Pogoda w Warszawie w roku 2018

Rok 2018 był tutaj rekordowo ciepły, suchy i stosunkowo pogodny. Wszystkie pory roku były cieplejsze niż normalnie.

ZESTAW PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW („stan normalny” oznacza wartości średnie z okresu 1981-2010):

Ciśnienie atmosferyczne
Średnie ciśnienie atmosferyczne roczne (na poziomie morza) / 1016,8 hPa / wyższe od stanu normalnego o 0,8 hPa.
Najwyższe w dniu 17 listopada / 1041,8 hPa / niższe od średniego o 1,1 hPa. Najniższe w dniu 17 stycznia / 992,1 hPa / wyższe od średniego o 7,3 hPa.

Temperatura powietrza
Średnia temperatura roku (kalendarzowego) / 10,45°C / wyższa od stanu normalnego o 1,93°C.
Najwyższa dobowa Tmax w dniach 9 i 10 sierpnia / 32,4°C / niższa od średniej o 0,5°C.
Najniższa dobowa Tmax w dniu 26 lutego / -10,1°C / wyższa od średniej o 0,5°C.
Najwyższa dobowa Tmin w dniu 2 sierpnia / 21,2°C / wyższa od średniej o 1,9°C.
Najniższa dobowa Tmin w dniu 27 lutego / -15,3°C / wyższa od średniej o 3,2°C.

Uważając miesiące: grudzień (2017 roku), styczeń i luty za miesiące zimowe; marzec, kwiecień i maj za wiosenne; czerwiec, lipiec i sierpień za letnie; a wrzesień, październik i listopad za jesienne, wypada:
Temperatura zimy / -0,07°C / wyższa o 1,06°C, temperatura wiosny / 10,83°C / wyższa o 2,24°C, temperatura lata / 20,83°C / wyższa o 2,70°C, temperatura jesieni / 10,50°C / wyższa o 1,96°C, od temperatur tych pór w stanie normalnym.

Średnia wilgotność względna powietrza roczna wynosi 73,2%; wilgotność ta jest o 5,1% mniejsza od normalnej. Całoroczna suma opadu atmosferycznego wynosi 433,4 mm wody, z czego w postaci stałej (głównie śniegu) 25,8 mm (6,0% całości opadu). Największy opad wystąpił w lipcu (85,1 mm), najmniejszy w lutym (7,2 mm). Roczna suma opadu wynosi tylko 81 % normy, co pokazuje, że rok 2018 był posuszny.

W całym roku było dni pogodnych 44, z niewielkim zachmurzeniem 86, z zachmurzeniem umiarkowanym 103, dużym 110, całkowitym 22. Dni z mierzalnym opadem (minimum 0,1 mm/dobę) było 124 (deszczem 106, śniegiem 18, gradem 0, krupami 1), dni z burzą 21. Dni z silnym wiatrem (średnia prędkość dobowa v≥ 20,0 km/h) było 32. Najbardziej wietrznym dniem był 24 października (średnia dobowa prędkość wiatru 30,8 km/h). Nadzwyczajnie słabymi wiatrami wyróżnił się sierpień.

Przy średnim rocznym zachmurzeniu 4,9 (w skali 0-8, normalne 5,2) oraz usłonecznieniu 1970,9 godzin (47,9% możliwego), rok 2018 można uznać za nader pogodny.

Pory roku

ZIMA. – W ogólności niepogodna i łagodna. Średnia jej temperatura -0,07°C jest o 1,06°C wyższa od normalnej. Silniejsze mrozy panowały tylko w ostatnim tygodniu lutego, a umiarkowane w połowie stycznia (przerwane odwilżą). Najwyższa temperatura była dnia 12 grudnia (11,0°C), najniższa -15,3°C dnia 27 lutego. Deszcze padały najczęściej w grudniu, śniegi zaś w połowie stycznia, oraz w małych ilościach w lutym. Wody z deszczu i śniegu spadło co do wysokości 68,1 mm, czyli mniej niż w stanie normalnym (88,3 mm). Najwyższą pokrywę śnieżną odnotowano w dniach 19-22 stycznia (10 cm). W grudniu dominowały wiatry zachodnie, w styczniu wschodnie i południowe, w lutym z kierunków wschodnich; szczególnie silne wiatry wystąpiły w dniach 24-25 grudnia, 26-27 stycznia, w lutym atmosfera była ogólnie spokojna. Usłonecznienie ogółem 114,6 godzin, czyli 91% normalnego. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie (średnie 1016,0 hPa) było nieco niższe od normalnego; grudzień miał ciśnienie ogólnie niskie, luty – wysokie. W grudniu dominowały wiatry z sektora zachodniego, w lutym wschodniego i północnego, w styczniu były zmienne.

WIOSNA. – Mając średnią temperaturę 10,83°C, okazała się najcieplejszą w dziejach warszawskich obserwacji instrumentalnych (od roku 1779), pokonując poprzednią rekordzistkę (z roku 2014). O tym wyniku przesądził rekordowo ciepły, wręcz letni kwiecień, oraz bardzo ciepły maj (marzec był zimniejszy niż normalnie). Marzec był pochmurniejszy niż zwykle, kwiecień i maj – pogodniejsze. Najwyższą temperaturę 30,9°C odnotowano 31 maja, najniższą -15,2°C – 2 marca. W marcu śnieg padał dwukrotnie, poza tym występowały tyko opady deszczu, jednak rzadkie i nieobfite; znaczniejsze sumy dobowe wystąpiły tylko 16 maja (16,4 mm) oraz 25-26 maja (łącznie 16,1 mm). Wody z deszczu i śniegu spadło co do wysokości 67,7 mm, co stanowi zaledwie 57% normy. Najwyższa pokrywa śnieżna 17-18 marca (6 cm). Usłonecznienie na wiosnę wyniosło 619,5 godzin, czyli 122% normalnego; tę przewagę sezon zawdzięcza kwietniowi majowi, gdyż marzec był mało słoneczny. Ciśnienie atmosferyczne w sezonie było niższe od średniego wieloletniego; szczególnie niskim wyróżnił się marzec (1010,0 hPa). Przez całą wiosnę, z pewnymi przerwami dominowały wiatry wschodnie, choć w drugiej połowie kwietnia zaznaczyły się wiatry zachodnie; wichur nie było; dość silne wiatry wystąpiły 16-18 marca i 1-2 kwietnia.

LATO. – Tylko jeden sezon letni w dziejach obserwacji instrumentalnych był cieplejszy. Średnia temperatura lata 1811 roku (w autorskiej serii homogenicznej) wyniosła 21,40°C, podczas gdy lato 2018 osiągnęło „tylko” 20,83°C. Ta ostatnia wartość przekroczyła normalną o 2,70°C, co wskazuje, że lato 2018 roku było dla Warszawy jakby „zapożyczone” z innej strefy klimatycznej, cieplejszej od polskiej. Dni ciepłe/gorące/upalne zdominowały to lato całkowicie. Okresy chłodu, zazwyczaj stanowiące istotną część sezonu, tym razem były nieliczne i krótkie, w zasadzie wyróżnić można następujące: 22-26/06, 30/06-02/07, oraz 25-26/08. Dni z Tmax równą lub wyższą od 20,0°C było 81, a przeciętnie powinno ich być 71. Dni gorących i upalnych (czyli z Tmax ≥ 25,0°C) było aż 60, choć norma wskazuje na … 35 takich dni. Innymi słowy, zostały nam „darowane” niemal 4 tygodnie „nadprogramowego” gorąca! Największe ciepło dochodziło 32,4°C w dniach 9-10 sierpnia w godzinach popołudniowych, największe zimno 7,3°C dnia 6 czerwca nad ranem. Lato należy określić jako stosunkowo suche (suma opadu to 83% normalnego), a byłoby wręcz niebezpiecznie posusznym, gdyby nie nastąpił silny 9-dniowy incydent opadowy w środku lipca (niże „Gislinde” i „Halina”), podczas którego spadło 75,2 mm wody, co stanowi aż 44% całości opadu sezonu letniego. Dni z grzmotami było w sezonie 14 (normalnie jest 15), a więc lato nie było szczególnie burzliwe. Mimo wysokich temperatur, lato nie należało do szczególnie pogodnych, gdyż jego usłonecznienie wyniosło 93% normalnego. Ciśnienie atmosferyczne w skali sezonu było w normie; w lipcu było nieco niższe niż zwykle, na co duży wpływ miały oba wspomniane, deszczowe układy niżowe panujące w dniach 11-19 lipca. Dominowały latem wiatry z sektora zachodniego, jednak w sierpniu częste były także wschodnie.

JESIEŃ. – Wrzesień i październik były bardzo ciepłe. Cieplejszy niż normalnie był także listopad. Średnia temperatura jesieni 10,50°C, co daje jej wysoce honorowe, czwarte miejsce w rankingu najcieplejszych jesieni warszawskich. Największe ciepło dochodziło 28,6°C w dniu 20 września, największe zimno -7,9°C w dniu 30 listopada, na samo zakończenie sezonu. Wrzesień miał opad w granicach normy, październik powyżej normy, a listopad można określić jako suchy (spadło 28% normalnego opadu). Wody z deszczu spadło 107,7 mm (90% przeciętnego), mierzalnej pokrywy śnieżnej nie było. Jesień była bardziej słoneczna niż przeciętnie bywa (usłonecznienie wyniosło 128% normalnego). Ciśnienie atmosferyczne wszystkich 3 miesięcy było ogólnie wysokie, listopada nawet bardzo wysokie (średnie 1024,8 hPa). Wiatry we wrześniu były okresowo zmienne, od zachodnich do wschodnich, gdy w pierwszej połowie października dominowały kierunki wschodnie, w drugiej – zachodnie (z wyjątkiem ostatnich 4 dni); w listopadzie ogólnie panowały wiatry ze wschodu.

Ostatni mróz z wiosny przypadł dnia 7 kwietnia (-1,2°C), a pierwszy w jesieni dnia 17 listopada (-3,7°C).

Ostatni śnieg z wiosny padał dnia 2 kwietnia, a pierwszy w jesieni dnia 18 listopada.

21 czerwca około godziny 19-tej nad Warszawą przeszła burza pyłowa. Jest to zjawisko, które – jak się wydaje – z mniejszą lub większą siłą zdarza się tu coraz częściej.

Średnia wysokość wody na rzece Wiśle (punkt pomiarowy Bulwary) wyniosła 105 cm, co oznacza, że w ciągu roku dominowały dolne niskie stany wody.

Według mojej obserwacji, „sezon smogowy” rozpoczął się w stolicy 10 października; w miesiącu tym był jeszcze jeden dzień z dotkliwym smogiem, w listopadzie osiem, w grudniu żaden (smog widoczny w powietrzu).

VarsoviaKlimat.pl

*****

(Obliczenia parametrów meteorologicznych i hydrologicznych dokonane przez autora i na jego odpowiedzialność na podstawie danych obserwacyjnych IMGW-PIB ze stacji meteorologicznej na lotnisku międzynarodowym Okęcie oraz z innych źródeł, a także obliczeń i obserwacji własnych. Obliczone parametry mogą się różnić od wartości oficjalnie publikowanych przez IMGW-PIB).